Afgelopen februari werd ik voor de tweede keer moeder en dat was weer even bijzonder als de eerste keer. Inmiddels zit mijn kraamperiode er officieel op en kan ik oprecht zeggen dat ik deze periode wel heel anders heb ervaren.

Heftig! Voor het eerst moeder worden

Ik heb nooit onder stoelen of banken geschoven dat ik behoorlijk moest wennen aan het moederschap. Na de geboorte van Tess verwachtte ik een roze wolk die ik helaas nooit gezien heb. Iets waar ik erg onzeker van werd want je hoort toch instant verliefd in je roze bubbel te zitten?

Inmiddels weet ik gelukkig dat dat helemaal niet erg is, er zijn zoveel vrouwen die de eerste periode na hun bevalling niet zwevend van geluk beleven. Maar toen werd ik er knap onzeker van!

Voor de tweede keer moeder worden was zó anders

Van die onzekerheid was afgelopen februari gelukkig nog maar weinig over. Als er één ding is dat ik heb geleerd dankzij het moederschap dan is het wel: let it go (of doordat ik Frozen 1983746 keer gezien heb?).

Naast de geboorte van een kind, is er wat mij betreft ook zoiets als de geboorte van een moeder. Met de komst van mijn dochter veranderde mijn leven plotseling en daar moest ik enorm aan wennen. Angst en onzekerheid zijn woorden waarmee ik de eerste weken na mijn bevalling van Tess omschrijf. Als newborn mama had ik het gevoel dat ik niets wist, waarom zat er geen beschrijving bij? Daar heb ik nu helemaal geen last van. Niet omdat ik nu wel alles weet, maar omdat ik weet dat alle moeders hetzelfde ervaren. Elke moeder doet wat zij denkt dat goed is, en dat is precies wat ik ook doe.

Bovendien ben ik veel relaxter. Heeft Lucas een keer een moeilijke dag? Dan neem ik hem gewoon bij me en plof ik met een deken en goede Netflix serie op de bank. Heerlijk vind ik dat. Ik geniet veel meer deze periode want ik weet hoe snel het voorbij gaat. Nog een paar weken genieten van mijn verlof en het knuffelen met mijn newborn. De rest komt later wel weer!