Doe je een tweede kindje er ‘even’ bij? Of is het keihard werken en gedaan met een ontspannen leven? Afgelopen week was Lucas precies een half jaar oud dus vandaag maak ik de balans op. Hoe heb ik de overgang van één naar twee kinderen ervaren?
Moeder zijn; een pittige job!
Nooit heb ik onder stoelen of banken geschoven dat ik de komst van ons eerste kindje een pittige job vond. Voor het eerst moeder worden en alle onzekerheid die op me af kwam; direct na je bevalling is je wereld compleet veranderd.
Onze ‘wilde’ jaren waren allang voor bij maar met de komst van een baby moest werkelijk alles gepland worden. Dáág even de deur uitgaan, een hapje eten of een weekendje weg. Bovendien wist ik op sommige dagen écht niet hoe ik alles voor elkaar moest krijgen; een kind voeden, schoon en wel in bed, het huis enigszins aan kant maken, de was wegwerken en zelf onder de douche springen. HOE DAN?
Langzaam maar zeker vonden we daar natuurlijk onze weg wel in. En toen was baby nummer twee onderweg….
Zo ervaar ik een gezin met twee kinderen
Die baby was vorige week alweer zes maanden oud en inmiddels kan ik zeggen dat mijn leven écht niet voorbij is haha. We gaan nog steeds uiteten, doen leuke dingen en ook mijn huis is niet ontploft. Dat komt grotendeels omdat ik zelf makkelijker ben geworden. Ik neem Lucas gewoon mee de badkamer in als ik wil douchen, ga zelf rusten als hij slaapt (en zet de tv aan voor de peuter) en daardoor is iedereen hier in huis een stuk chiller.
Meedraaien in het ritme
De tweede draait simpelweg gewoon mee in ons huishouden. Ik voed hem nog steeds op verzoek en pas ons ritme daarop aan. Maar willen we een dagje weg? Dan gaat de kinderwagen gewoon mee en slaapt hij daar. Of niet. Ook goed.
Je zult mij nooit horen zeggen dat je een tweede er ‘even’ bij doet. Het is absoluut een stukje drukker. Continu valt er één of moet je een luier verschonen en ook de berg was is een never ending story. Maar toch voelt de overgang heel natuurlijk en is het me 100% meegevallen.
Ik ben benieuwd of er mama’s zijn die dit herkennen. Hoe vonden jullie het krijgen van een kind? Of een tweede? Of misschien wel derde!?
1 comment
Ik ben het er helemaal mee eens.
Bij de eerste veranderd je leven compleet, bij de tweede (en bij mij derde) word het hooguit iets drukker.
Je zit al in die flow.
Ik moet wel zeggen dat ik mij ook nooit aan een voedings schema heb gehouden of vaste tijden voor middag dutjes.
Alle drie m’n kids zijn nu volwassen, en zeer flexibel en kunnen zich altijd snel aanpassen.
Ik denk dat meerdere kids ook uiteindelijk wel relaxter is dan 1, ze houden elkaar later wat meer bezig en helpen elkaar zodat moeders ook even wat kan doen.