Bang zijn iets te missen en 24//7 gedachteloos door mijn Facebook en Instagram scrollen. Ik ben bang dat ik verslaafd ben aan the Fear Of Missing Out en daar ben ik zo ongelooflijk klaar mee, ik ga detoxen!
Verslaafd aan mijn telefoon
Vorige week besefte ik het ineens, ik ben verslaafd! Aan mijn telefoon. Hoor ik een piepje? Dan weet ik niet hoe snel ik mijn smartphone moet pakken om te zien wat er gebeurt. Heb ik een zakelijke meeting van meer dan een half uur? Dan ligt ‘ie steevast naast me en kijk ik regelmatig of ik niets gemist heb. Gewoon, even dat schermpje aan. Misschien heeft iemand me gebeld? Een mailtje? Een appje? En wat gebeurt er ondertussen op Social media? Ik MOET het op dat moment gewoon weten. Los van dat het ronduit onbeschoft is om steeds op je scherm te kijken, word ik er ook ongelooflijk onrustig van.
Wat mis ik nu eigenlijk?
Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je eindeloos je timeline refreshed en je na vijf minuten afvraagt wat je ook alweer hebt gelezen. Ik heb dat regelmatig. Op Facebook lees ik eigenlijk alleen maar advertenties, reacties van groepen die ik volg, die me eigenlijk niet eens interesseren. Er komen zoveel berichten voorbij en er is maar zo weinig dat me boeit. Waarom wil ik het dan toch perse lezen?
Waarom check ik voordat ik naar bed ga alle nieuwtjes en kan ik vervolgens niet in slaap komen omdat ik onrustig ben? En wat denk je van de gesprekken met mijn vriendinnen waarbij ik ondertussen gewoon lekker onbeschoft m’n mail zit te checken. Waarom kom ik als hardwerkende mama elke dag tijd te kort, terwijl ik ZOVEEL tijd VERDOE aan dingen die er niet te doen? Daar wil ik wat aan doen!
Ik ga detoxen!
Vanaf nu ga drie keer per dag (actief) mijn Social media bijwerken. Dat betekent dat ik dan reageer, like en zelf ook eens een foto plaats. Dat schoot er gek genoeg altijd bij in. Omdat ik simpelweg 100 andere dingen aan het doen was. Nu ga ik dus drie keer een kwartier mindfull aan Social media doen in plaats van 50 keer per dag 5 minuten. Zo heeft mijn tijdlijn in elk geval ook de kans gehad om zich weer te vullen met nieuwe feed!
Daarnaast leg ik mijn telefoon als ik thuis ben in de keuken. Alleen als ik dan gebeld wordt loop ik er naar toe om hem te pakken. Ik doe dit nu een paar dagen en ik merk al dat ik meer tijd heb voor m’n gezin. Tess vind het veel gezelliger, en terecht! Ik dwing mezelf ertoe om niet direct naar de telefoon te willen hollen. Ik hoef niet binnen 5 minuten op een whatsappje te reageren, dat doen anderen ook niet. Daarnaast gaat mijn smartphone vanaf een uur of 20.00 aan de kant en voordat ik naar bed ga gaat ‘ie op Vliegtuigmodus.
Hoe zit dat met jou? Ben jij verslaafd aan je telefoon?
Foto Shutterstock
7 comments
Zo herkenbaar. Misschien moet ik mee doen aan je detox.
Het is wel herkenbaar, maar ik moet zeggen dat ik wel vaker (bewust of onbewust) zo’n detox houdt. Dan ben ik gewoon echt een tijd(je) niet mijn site of instagram bezig, en dat vind ik héérlijk. ‘Vroeger’ ‘mocht’ ik dat niet van mezelf maar tegenwoordig overheerst meer de gedachte dat ik het bloggen en social media vooral leuk moet vinden, in plaats van het moeten moeten moeten. Ik ben benieuwd hoe deze detox jouw bevalt, hopelijk voelt het als een verrijking!
Herkenbaar! Al kan ik m’n telefoon ook goed aan de kant leggen zonder de behoefte te hebben om hem te pakken.
Heel erg herkenbaar, ben eigenlijk wel een beetje klaar momenteel met social media (vooral het neppe gedoe). Ik wens je veel succes met het detoxen! x
Ik kijk in de ochtend en in de middag als ik even pauzeer. En dan pas na 18.00 normaliter. Omdat ik ook nog een leven heb.
Jep, hier ook een social-media-lurker. Mijn telefoon is ook mijn wekker, en dus gaat hij ook mee naar bed. En niet op stil, want dan gaat de wekker volgens mij ook niet haha. Ik ben er al wel van af om ’s avonds voor het slapen gaan nog op de telefoon te kijken: ik lees nu sinds vorig jaar voor het slapen gaan en daar slaap ik zoveel rustiger van! Als de kindjes niet bij mij zijn, vind ik het wel fijn om de telefoon bij me te hebben, maar op kantoor staat hij vaak gewoon op ‘stil’, zodat ik zelf kan bepalen wanneer ik er naar kijk. Soms is dat te vaak, maar soms ook niet.
Ik hoorde hier van de week iets over op de radio. The fear of missing out inderdaad. Ik neem mijn telefoon niet mee naar boven en gebruik mijn wekker echt als wekker. Dat scheelt echt al het halve werk. Overdag kijk ik af en toe even, maar dat is echt in mijn pauze. Of op andere bewuste momenten. Het helpt echt.